सामान्य काळातील ७वा सप्ताह
मंगळवार दिनांक २५ फेब्रुवारी २०२५
येशू आणि त्याचे शिष्य गालिलमधून चालले होते आणि हे कोणाला कळू नये, अशी त्याची इच्छा होती. कारण तो आपल्या शिष्यांना शिकवत होता; “मनुष्याचा पुत्र माणसांच्या हाती दिला जाणार आहे, ते त्याला जिवे मारतील आणि मारला गेल्यानंतर तिसऱ्या दिवशी तो पुन्हा उठेल.” परंतु ह्या बोलण्याचा अर्थ त्यांना समजला नाही आणि त्याला विचारण्यास ते भ्याले.
पुढे ते कफर्णहूमला आले आणि तो घरी असता त्याने त्यांना विचारले, "तुम्ही वाटेत कसली चर्चा करीत होता ?” ते गप्प राहिले, कारण सर्वांत मोठा कोण ह्याविषयी त्यांची वाटेत चर्चा चालली होती. त्याने बसून त्या बारा जणांना बोलावून म्हटले, "जर कोण पहिला होऊ इच्छित असेल तर त्याने सर्वात शेवटला आणि सर्वांचा सेवक झाले पाहिजे.” मग त्याने एक बालक घेऊन त्यांच्यामध्ये ठेवले आणि त्याला कवटाळून तो त्यांना म्हणाला, "जो कोणी माझ्या नावाने अशा बालकांपैकी एकाला स्वीकारतो, तो मला स्वीकारतो आणि जो कोणी मला स्वीकारतो तो मला नाही तर ज्याने मला पाठवले त्याला स्वीकारतो.”