पहिले वाचन :इब्री लोकांस पत्र १३:१५-१७, २०-२१
हा प्रभूचा शब्द आहे
सर्व : देवाला धन्यवाद.
प्रतिसाद : स्तोत्र २२:१-,६
प्रतिसाद : परमेश्वर माझा मेंढपाळ आहे; मला काही उणे पडणार नाही.
१ परमेश्वर माझा मेंढपाळ आहे; मला काही उणे पडणार नाही. तो मला हिरव्यागार कुरणात बसवतो. तो मला संथ पाण्यावर नेतो, तो माझा जीव ताजातवाना करतो.
२ तो आपल्या नावासाठी मला नीतिमार्गांनी चालवतो. मृत्यूच्छायेच्या दरीतूनही मी जात असलो तरी कसल्याही अरिष्टाला भिणार नाही. कारण तू माझ्याबरोबर आहेस. तुझी आकडी आणि तुझी काठी मला धीर देतात.
३ तू माझ्या शत्रूंच्यादेखत माझ्यापुढे ताट वाढतोस. तू माझ्या डोक्याला तेलाचा अभ्यंग करतोस; माझे पात्र काठोकाठ भरून वाहत आहे.
४ खरोखर माझ्या आयुष्याचे सर्व दिवस मला कल्याण आणि दया ही लाभतील. परमेश्वराच्या घरात मी चिरकाल राहीन.
जयघोष
आलेलूया, आलेलूया !
तू आपल्या वात्सल्याने मला नवजीवन दे, म्हणजे मी तुझ्या इच्छेप्रमाणे वागेन.
वाचक : मार्कलिखित शुभवर्तमानातून घेतलेले वाचन
प्रेषित येशूजवळ जमा झाले आणि आपण जे जे केले आणि जे जे शिकवले ते सर्व त्यांनी त्याला सांगितले. तेव्हा येशू त्यांना म्हणाला, "तुम्ही रानात एकान्ती चला आणि थोडा विसावा घ्या." तेथे पुष्कळ लोक येत जात असल्यामुळे त्यांना जेवावयास देखील सवड होईना. तेव्हा ते मचव्यातून पलीकडे रानात एकान्ती गेले. लोकांनी त्यांना निघताना पाहिले आणि पुष्कळजणांनी त्यांना ओळखले आणि तेथल्या सर्व गावातून लोक पायीच निघाले आणि धावत जाऊन त्यांच्या अगोदर तिकडे पोहचले. येशू मचव्यातून उतरला तेव्हा त्याने लोकांचा मोठा समुदाय पाहिला; ते तर मेंढपाळ नसलेल्या मेंढरांसारखे होते, म्हणून त्याला त्यांचा कळवळा आला आणि तो त्यांना बऱ्याच गोष्टींविषयी शिक्षण देऊ लागला.
प्रभूचे हे शुभवर्तमान...
