सामान्यकाळातील दुसरा सप्ताह
सोमवार दि.१६ जानेवारी २०२३
सेंट जोसेफ वाझ
वाचक : इब्री लोकांस पत्र यातून घेतलेले वाचन
प्रत्येक प्रमुख याजक मनुष्यातून घेतलेला असून देवाविषयक गोष्टींबाबत मनुष्यांकरिता नेमलेला असतो; त्याने दाने आणि पापांबद्दल यज्ञ ही दोन्ही अर्पावी. अज्ञानी आणि बहकणारे ह्यांच्याबरोबर तो सौम्यतेने वागू शकतो, कारण तोही स्वतः दुर्बलता वेष्टिलेला आहे आणि ह्या दुर्बलतेमुळे त्याने जसे लोकांसाठी तसे स्वत:साठीही पापांबद्दल अर्पण केले पाहिजे. हा मान कोणी आपण होऊन घेत नाही, तर ज्याला देवाने अहरोनप्रमाणे पाचारण केले आहे त्याला मिळतो. त्याचप्रमाणे ख्रिस्तानेही प्रमुख याजक होण्यासाठी आपणा स्वत:ला गौरविले नाही, तर ज्याने त्याला म्हटले. "तू माझा पुत्र आहेस, आज मी तुला जन्म दिला आहे," त्याने त्याला गौरविले. त्याप्रमाणेच दुसऱ्या ठिकाणीही तो म्हणतो,
"मलकीसदेकच्या संप्रदायाप्रमाणे तू युगानुयुग याजक आहेस."
आपल्याला मरणातून तारावयास जो समर्थ आहे त्याच्याजवळ त्याने आपल्या देहावस्थेच्या दिवसांत, मोठा आक्रोश करीत आणि अश्रू गाळीत प्रार्थना आणि विनवणी केली आणि ती त्याच्या सद्भक्तीमुळे ऐकण्यात आली. तो पुत्र असूनही त्याने जे दुःख सहन केले त्याद्वारे तो आज्ञाधारकपणा शिकला आणि परिपूर्ण केला जाऊन तो आपल्या आज्ञेत राहणाऱ्या सर्वांचा युगानुयुगीच्या तारणाचा कर्ता झाला आणि त्याला मलकीसदेकच्या संप्रदायाप्रमाणे प्रमुख याजक असे देवाकडून संबोधण्यात आले.
प्रतिसाद : मलकीसदेकच्या संप्रदायाप्रमाणे तू युगानुयुग याजक आहेस.
१ माझ्या प्रभूला परमेश्वर म्हणतो: "तुझे वैरी तुझे पदासन करीपर्यंत तू माझ्या उजवीकडे बैस."
२ परमेश्वर तुझा राजदंड सियोनेतून पुढे नेईल; तो म्हणतो, आपल्या शत्रूंवर प्रभूत्व कर.
३ तुझ्या पराक्रमाच्या दिवशी तुझे लोक संतोषाने पुढे होतात, पावित्र्याने मंडित झालेले तुझे तरूण तुला पहाटेच्या दंहिवरासारखे आहेत.
४ परमेश्वराने शपथ वाहिली आहे आणि तो ती बदलणार नाही. "मलकीसदेकच्या संप्रदायाप्रमाणे तू युगानुयुग याजक आहेस."
जयघोष
आलेलूया, आलेलूया !
तू आपला मुखप्रकाश आपल्या दासावर पाड आणि तुझे नियम मला शिकव.
शुभवर्तमान मार्क २: १८-२२
वाचक : मार्कलिखित पवित्र शुभवर्तमानातून घेतलेले वाचन
एके दिवशी योहानचे शिष्य आणि परुशी उपास करीत होते, तेव्हा लोक येऊन येशूला म्हणाले, “योहानचे शिष्य आणि परुश्यांचे शिष्य उपास करतात पण आपले शिष्य उपास करत नाहीत, ह्यांचे कारण काय ?" येशू त्यांना म्हणाला, “वहाड्यांबरोबर वर आहे तोपर्यंत उपास करणे त्यांना शक्य आहे काय? त्यांच्याबरोबर वर आहे तोपर्यंत त्यांना उपास करणे शक्य नाही. तरी असे दिवस येतील की, त्यांच्यापासून वर काढून घेतला जाईल, तेव्हा त्या दिवसांत ते उपास करतील. कोणी कोऱ्या कपडाचे ठिगळ जुन्या वस्त्राला लावत नाही, लावले तर धड करण्याकरिता लावलेले ठिगळ त्याला म्हणजे जुन्याला फाडते आणि छिद्र मोठे होते. कोणी नवा द्राक्षारस जुन्या बुधल्यात घालत नाही; घातला तर नव्या द्राक्षारसाने बुधले फुटतात, द्राक्षारस सांडतो आणि बुधलेही निकामी होतात; म्हणून नवा द्राक्षारस नव्याच बुधल्यात घालतात."
✝️
