Marathi Bible Reading |Monday 24th February 2025 | 7th Week in Ordinary Time

सामान्य काळातील ७वा  सप्ताह  

सोमवार दिनांक २४ फेब्रुवारी  २०२५

✝️ 

 विश्वास बाळगणाऱ्याला सर्व काही शक्य आहे.' 

If thou canst believe, all things are possible to him that believeth. 

संत सिझेरिअस

- वैद्य (... ३६९) 

✝️

देवावरील श्रद्धा आणि निष्ठा सर्व प्रकारच्या स्थितीत आपल्याला दिलासा देते. मात्र प्रभू येशू म्हणत आहे त्याप्रमाणे, 'प्रार्थनेवाचून सर्व अशक्य आहे.' विश्वास, प्रार्थना आणि प्रर्थनेला कृतीची जोड असायलाच हवी.

विश्वासाची खरी उभारणी देवाने प्रार्थना, शरणागती व उपवासाच्या  सामर्थ्यावरील पायावर केलेली आहे. जितका हा पाया मजबूत असेल तितकेच जीवन सुसह्य व सुखकर होत असते. आपण आज आपली प्रार्थना, श्रद्धा व आचरण ह्यावर चिंतन करु या. देवाच्या वचनांवर अवलंबून राहण्यासाठी प्रयत्नशील बनू या.

✝️   

पहिले वाचन बेन सिरा  १:१-१०

वाचक : बेन सिरा या पुस्तकातून घेतलेले वाचन १:१-१०

"सर्वप्रथम ज्ञान निर्माण करण्यात आले."

सर्व ज्ञान प्रभूकडून येते आणि ते सदासर्वकाळ त्याच्याचजवळ आहे. समुद्रकाठच्या रेतीचे कण, पावसाचे थेंब आणि अनंतकाळापासूनचे दिवस कसे बरे मोजू शकतो ?

आकाशाची उंची, पृथ्वीचा विस्तार आणि ज्ञानाची खोली कोण शोधू शकेल ? सर्वप्रथम ज्ञान निर्माण करण्यात आले आणि अनादिकाळापासून विवेकपूर्ण ज्ञानाचे अस्तित्व आहे.

ज्ञानाचे मूळ कोणाला बरे दाखवण्यात आले आहे ? आणि ज्ञानाचे विचार कोण बरे जाणतो? फक्त एकच केवळ ज्ञानी आहे, तो आपल्या सिंहासनावर आरूढ आहे, त्याचेच आपण भय धरावे.

परमेश्वराने ज्ञान निर्माण केले, त्याने ज्ञानास न्याहाळले, अनुभवले आणि आपल्या कार्यात ज्ञानास सामावून घेतले. परमेश्वराच्या देणगीनुसार ज्ञान संपूर्ण शरीरात वास्तव्य करते. जे त्याच्यावर प्रेम करतात त्यांना त्याने ज्ञानाचे वरदान दिले आहे.

प्रभूचा शब्द आहे. 

सर्व : देवाला धन्यवाद.

First Reading :

: Sirach 1: 1-10

All wisdom is from the Lord God, and hath been always with him, and is before all time. Who hath numbered the sand of the sea, and the drops of rain, and the days of the world? Who hath measured the height of heaven, and the breadth of the earth, and the depth of the abyss?Who hath searched out the wisdom of God that goeth before all things? Wisdom hath been created before all things, and the understanding of prudence from everlasting. The word of God on high is the fountain of wisdom, and her ways are everlasting commandments. To whom hath the root of wisdom been revealed, and who hath known her wise counsels? To whom hath the discipline of wisdom been revealed and made manifest? and who hath understood the multiplicity of her steps? There is one most high Creator Almighty, and a powerful king, and greatly to be feared, who sitteth upon his throne, and is the God of dominion. He created her in the Holy Ghost, and saw her, and numbered her, and measured her. And he poured her out upon all his works, and upon all flesh according to his gift, and hath given her to them that love him. The fear of the Lord is honour, and glory, and gladness, and a crown of joy. The fear of the Lord shall delight the heart, and shall give joy, and gladness, and length of days.

This is the word of God 

Thanks be to God 

प्रतिसाद  स्तोत्र   ९३:१-२,५

प्रतिसाद :   परमेश्वर राज्य करतो.

१) परमेश्वर राज्य करतो,

त्याने ऐश्वर्याचा पेहराव घातला आहे.

परमेश्वराने सामर्थ्याचा पेहराव घालून कंबर कसली आहे. 

२) पृथ्वी स्थिर आहे, डळमळत नाही;

तुझे राजासन पुरातन काळापासून स्थिर आहे. 

तू अनादिकाळापासून आहेस.

३) खरोखर तुझे निर्बंध अभंग आहेत. 

हे परमेश्वरा, तुझ्या घराला पावित्र्य सदैव शोभते.

 Psalms 93: 1ab, 1cd-2, 5

R. (1a) The Lord is king; he is robed in majesty.

1ab The Lord hath reigned, he is clothed with beauty: 

the Lord is clothed with strength.

R. The Lord is king; he is robed in majesty.

1cd And hath girded himself. 

For he hath established the world which shall not be moved.

2 Thy throne is prepared from of old: 

thou art from everlasting.

R. The Lord is king; he is robed in majesty.

5 Thy testimonies are become exceedingly credible: 

holiness becometh thy house, O Lord, unto length of days.

R. The Lord is king; he is robed in majesty.

जयघोष  

आलेलुया, आलेलुया ! 

हे माझ्या प्रभो, तुझे मार्ग मला दाखव, 

तुझ्या सत्याला अनुसरून वागायला मला शिकव.

 आलेलुया!

Acclamation: 

Our Savior Jesus Christ has destroyed death and brought life to light through the Gospel.

शुभवर्तमान मार्क ९:१४-२९

वाचक :  मार्क लिखित पवित्र शुभवर्तमानातून घेतलेले वाचन

 "हे प्रभो, माझा विश्वास आहे, माझा अविश्वास घालवून टाक."

जेव्हा येशू, पेत्र, याकोब आणि योहान यांच्यासमवेत शिष्यांजवळ आला तेव्हा त्यांच्याभोवती लोकसमुदाय आहे आणि त्यांच्याबरोबर शास्त्री वादविवाद करीत आहेत असे त्यांना दिसून आले. येशूला पाहताच सर्व लोक अगदी आश्चर्यचकित झाले आणि त्याच्याकडे धावत जाऊन त्यांनी त्याला प्रणाम केला. त्याने त्यांना विचारले, “ह्यांच्याशी तुमचा कसला वादविवाद चालला आहे ?” तेव्हा समुदायातील एकाने उत्तर दिले, “गुरुजी, मी माझ्या मुलाला आपल्याकडे घेऊन आलो, ह्याला मुका आत्मा लागला आहे. तो जेथे जेथे ह्याला धरतो तेथे तेथे तो त्याला खाली आपटतो, मग हा तोंडाला फेस आणून कडकडा दात खातो आणि निपचित पडतो. त्याला बरे करावे म्हणून आपल्या शिष्यांना मी सांगितले, परंतु त्यांना तो बरे करता येईना." ह्यावर तो म्हणाला, “हे विश्वासहीन पिढी, मी कोठवर तुमच्याबरोबर राहू ? कोठवर तुम्हाला वागवून घेऊ? त्याला माझ्याकडे आणा." त्यांनी त्याला त्याच्याजवळ आणले, तेव्हा त्या आत्म्याने येशूला पाहताच त्या मुलाला पिळून टाकले आणि तो मुलगा जमिनीवर पडून तोंडाला फेस आणून लोळू लागला. तेव्हा त्याने त्याच्या बापाला विचारले, “ह्याला असे होऊन किती काळ लोटला ?” तो म्हणाला, “बाळपणापासून. ह्याचा नाश करावा म्हणून त्याने ह्याला पुष्कळदा विस्तवात आणि पाण्यात टाकले, आपल्या हातून बरे काही होणे शक्य असेल तर आम्हावर दया करा आणि आम्हाला साहाय्य करा.” येशू त्याला म्हणाला, “शक्य असेल तर असे कसे म्हणतोस ? विश्वास बाळगणाऱ्याला सर्व काही शक्य आहे.' लगेच मुलाचा बाप मोठ्याने म्हणाला, “माझा विश्वास आहे, माझा अविश्वास घालवून टाका!” तेव्हा लोक धावत येत आहेत असे पाहून येशू अशुद्ध आत्म्याला धमकावून म्हणाला, “अरे मुक्याबहिऱ्या आत्म्या, मी तुला आज्ञा करतो, ह्याच्यातून नीघ आणि पुन्हा कधी ह्याच्यात शिरू नको." तेव्हा तो आत्मा ओरडून आणि त्याला फारच पिळून निघाला आणि तो मुलगा मेल्यासारखा झाला. “तो मेला आहे." असेच बहुतेक म्हणाले, पण येशूने त्याला हाताला धरून उठवले आणि तो उभा राहिला. मग तो घरात गेल्यावर त्याच्या शिष्यांनी त्याला एकांती विचारले, “आम्हाला तो का काढता आला नाही?” येशू त्यांना म्हणाला, “ही जात प्रार्थनेवाचून दुसऱ्या कशानेही निघणार नाही. "

प्रभूचे हे शुभवर्तमान 

सर्व : हे ख्रिस्ता  तुझी स्तुती असो.

Gospel Reading:

Mark 9: 14-29

And coming to his disciples, he saw a great multitude about them, and the scribes disputing with them. And presently all the people seeing Jesus, were astonished and struck with fear; and running to him, they saluted him. And he asked them: What do you question about among you? And one of the multitude, answering, said: Master, I have brought my son to thee, having a dumb spirit. Who, wheresoever he taketh him, dasheth him, and he foameth, and gnasheth with the teeth, and pineth away; and I spoke to thy disciples to cast him out, and they could not. Who answering them, said: O incredulous generation, how long shall I be with you? how long shall I suffer you? bring him unto me. And they brought him. And when he had seen him, immediately the spirit troubled him; and being thrown down upon the ground, he rolled about foaming. And he asked his father: How long time is it since this hath happened unto him? But he said: From his infancy: And oftentimes hath he cast him into the fire and into waters to destroy him. But if thou canst do any thing, help us, having compassion on us. And Jesus saith to him: If thou canst believe, all things are possible to him that believeth. And immediately the father of the boy crying out, with tears said: I do believe, Lord: help my unbelief. And when Jesus saw the multitude running together, he threatened the unclean spirit, saying to him: Deaf and dumb spirit, I command thee, go out of him; and enter not any more into him. And crying out, and greatly tearing him, he went out of him, and he became as dead, so that many said: He is dead. But Jesus taking him by the hand, lifted him up; and he arose. And when he was come into the house, his disciples secretly asked him: Why could not we cast him out? And he said to them: This kind can go out by nothing, but by prayer and fasting.

  This is the Gospel of the Lord 

Praise the Lord Jesus Christ .

                                                 

चिंतन:आज आपल्यासमोर शुभवर्तमानात एका भूतग्रस्त मुलाचे उदाहरण मांडण्यात आले आहे. ह्या मुलामधील भूत शिष्यांना काढता आले नाही. प्रभू येशू आपल्या शिष्यांना सांगतो की, अशा प्रकारची भूते फक्त श्रद्धारूपी प्रार्थनेनेच निघू शकतात. कुठल्या प्रकारची श्रद्धा प्रभू येशू आपल्याकडून अपेक्षितात? विशेषकरून जेव्हा आव्हाने आणि अडचणी आपणांपुढे उभ्या ठाकतात तेव्हा श्रद्धा म्हणजे काय? लोकांचा समुदाय, विशेषकरून भूतग्रस्त मुलाचा बाप, निराश का झाला होता? प्रभू येशू कठोर अंतःकरणाने शिष्यांना उच्चारून बोलतात : तुम्ही श्रद्धेत कमी पडले. ज्या व्यक्तीत श्रद्धा नसेल, तर त्याची प्रार्थना विश्वसनीय असेल का? ते ढोंग असू शकते. प्रभू येशू जेव्हा मुलाला बरे करतो, तेव्हा तो मुलगा खाली कोसळतो; परंतु बाजूला उभा असलेला सैतान पस्तावला होता. परमेश्वरापुढे सैतान पूर्ण अपयशी ठरतो.

प्रार्थना : हे प्रभू येशू, तुला शरण येऊन सर्वस्व समर्पण करण्यास तसेच | विश्वासाने जीवन जगण्यास प्रेरणा व कृपा दे, आमेन.

✝️