सामान्यकाळातील २७वा सप्ताह
बुधवार दिनांक ८ ऑक्टोबर २०२५
आम्हांला आमच्या पापांची क्षमा कर,
forgive us our sins,
संत सर्जिअस आणि बाक्खस
- रक्तसाक्षी (इ.स. ३०३)
सर्जिअस आणि बाक्खस हे सिरिअन युद्धात आघाडीवर लढणारे रोमन सैन्याधिकारी होते. सर्जिअस हा सैन्यात भरती करणारा अधिकारी होता. तर बाक्खस त्याचा सहाय्यक अधिकारी होता. हे दोघे अधिकारी मॅक्सिमिअन राजाचे आवडते. अधिकारी होते. परंतु एके दिवशी राजा ज्युपिटरच्या मंदिरात गेला असताना त्याच्या लक्षात आले की हे दोघे अधिकारी कधीही ज्युपिटरच्या मंदिरात यज्ञबळी अर्पण करण्यासाठी येत नाहीत. तेव्हा त्याने त्या दोघांना यज्ञबळी मध्ये सहभाग घेण्यासाठी जबरदस्ती केली. त्यांच्यावर विविध प्रकारे दडपण आणले परंतु हे दोघे राजाच्या कोणत्याही दडपणाला व आमिषाला बळी पडले नाहीत. उलट त्यांनी मोठ्या धैर्याने ख्रिस्ती विश्वास प्रकट केला.
हे पाहून राजा रागाने लालबुंद झाला. त्याने त्या दोघांच्या अंगावरून अधिकारपदाचे कपडे आणि पदके खेचून काढली. स्त्रियांची वस्त्रे नेसवून रस्त्यावरून त्यांची धिंड काढण्यात आली. परंतु अशा प्रकारच्या अपमानाला आणि धमक्यांना त्यांनी अजिबात भीक घातली नाही. उलट हा अपमान आणि मानहानी त्यांनी आनंदाने सहन केली.
पुढे राजाने त्यांना मेसोपोटेम्या येथील रोसेफा ह्या ठिकाणी नेले. तेथे त्यांना जबर फटके मारण्यात आले. ते फटके इतके विलक्षण यातनादायी होते की संत बाक्खस तेथेच मरण पावला. त्याचे शरीर हायवेवर फेकून देण्यात आले. कुत्र्यांच्या हल्ल्यापासून त्याचे संरक्षण व्हावे म्हणून गिधाडांनी त्याच्या शरीराभोवती (कृपेचे) कोंडाळे केले. सर्जिअसच्या यातना तर शब्दातीत आहेत. अणकुचीदार जाड खिळे असलेल्या वाहणा घालायला लावून त्याला दूरवरचे अंतर चालणे भाग पाडण्यात आले. ते खिळे त्याच्या तळपायातून आरपार गेले. रक्तबंबाळ अवस्थेत तो काही अंतर चालला नंतर त्याचा शिरच्छेद करण्यात आला.
इ. स. ४३१ मध्ये हायरापॉलिसचे महापौर अलेक्झांडर ह्यांनी संत सर्जिअसच्या
थडग्यात बांधलेल्या मंदिराचे नूतनीकरण केले आणि ते मंदिर त्या संताला अर्पण केले. सहाव्या शतकाच्या मध्यंतरी ह्या मंदिराच्या सर्व भिंती चांदीने मढविण्यात आल्या. पूर्वेकडील देशात रोसेफाचे हे चर्च त्या काळात सुप्रसिद्ध गणले जात होते. विझन्टाईन सैन्यासाठी सर्जिअस व बाक्खस हे संत स्वर्गीय आदर्श आणि संरक्षक दूत बनले. पूर्वेकडील देशाला यापूर्वी थिओडोर डेमेट्रीयस, प्रोको पायस आणि जॉर्जसारखे आदर्श होतेच. त्यात आता या दोहोंची भर पडली.
'हे परमेश्वरा, तू कृपाळू, कनवाळू, मंदक्रोध, दया संपन्न देव आहे'.पापांबद्धल पश्चाताप आणि मध्यस्थीची प्रार्थना ह्यामुळे निनवेत देवाचे राज्य पुन्हा प्रस्थापित झाले, ह्याचा वृतांत पहिल्या वाचनात आहे.प्रभू येशूने आपल्या शिष्यांना शिकविलेली प्रार्थना म्हणजे, धन्यवाद, पश्चाताप, मध्यस्थी व विनंती ह्यांचा मिलाप असलेली महान प्रार्थना आहेआपल्या जीवनात, कुटुंबात व समाजात देवाचे राज्य यावे, व आपण नेहमी देवाचे अस्तित्व अनुभवावे म्हणून प्रभूची प्रार्थना चिंतन पूर्वक करु या.
पहिले वाचन :योना ४:१-११
वाचक : योनाच्या पुस्तकातून घेतलेले वाचन
“एरंडाच्या झाडामुळे तू रागावला आहेस. मी निनवे ह्या मोठ्या शहराची पर्वा करू नये का ?"
योनाला फार वाईट वाटले आणि त्याला राग आला. तो परमेश्वराला विनंती करू लागला. “हे परमेश्वरा, मी आपल्या देशात होतो तेव्हा हे माझे म्हणणे होते की नाही! म्हणूनच मी तार्शिश येथे पळून जाण्याची घाई केली. मला ठाऊक होते की तू कृपाळू, दयाळू, मंदक्रोध, दयासंपन्न, अरिष्ट आणल्याबद्दल अनुताप वाटून घेणारा असा देव आहेस. तर आता, हे परमेश्वरा, माझी विनंती ऐक, माझा प्राण घे, कारण जगण्यापेक्षा मला मरणे बरे वाटते." तेव्हा परमेश्वर म्हणाला, "तुला राग येणे हे योग्य आहे का ?" मग योना बाहेर जाऊन शहराच्या पूर्वेस बसला, येथे त्याने एक मंडप घातला आणि शहराचे काय होते ते पाहत त्याच्या छायेत बसला.
परमेश्वर देवाने एरंडाचा एक वेल उगविला आणि तो वाढून त्याची छाया योनाच्या डोक्यावर यावी आणि त्याने पीडेतून मुक्त व्हावे असे केले. या एरंडाच्या वेलीमुळे योनाला फार आनंद झाला. पण दुसरा दिवस उजाडला तेव्हा देवाने एक किडा उत्पन्न केला, तो त्या एरंडाच्या वेलीला लागला तेव्हा ती सुकून गेली. मग सूर्योदय झाल्यावर देवाने पूर्वेचा झळईचा वारा वाहविला, तेव्हा ऊन योनाच्या डोक्याला लागले, त्याने तो मूर्च्छित झाला आणि आपल्याला मृत्यू येवो अशी विनवणी करून तो म्हणाला : मला जगण्यापेक्षा मरण बरे वाटते. तेव्हा देव योनाला म्हणाला, “एरंडाच्या वेलीमुळे तू रागवावेस हे बरे का ?" त्यावर म्हणाला, “रागामुळे माझा प्राण गेला तरी पुरवले." परमेश्वर म्हणाला, “या एरंडाच्या वेलीमुळे तुला काही श्रम पडले नाहीत, तू हिला वाढवले नाहीस, ही एका रात्रीत वर आली आणि एका रात्रीत मेली, हिची तू इतकी पर्वा करतोस. तर उजव्याडाव्या हाताचा भेद ज्यांना कळत नाही अशी एक लाख वीस हजारांहून अधिक माणसे आणि पुष्कळशी गुरेढोरे ज्या मोठ्या निनवे शहरात आहेत, त्याची मी पर्वा करू नये का?"
प्रभूचा शब्द.
सर्व : देवाला धन्यवाद.
First Reading :Jonah 4:1-11
It displeased Jonah exceedingly, that God did not do the evil which he had said he would do to Nineveh), and he was angry. And he prayed to the Lord and said, "O Lord, is not this what said when was yet in my country? That is why I made haste to flee to Tarshish; for I knew that you are a gracious God and merciful, slow to anger and abounding in steadfast love, and relenting from disaster. Therefore now, O Lord, please take my life from me, for it is better for me to die than to live." And the Lord said, "Do you do well to be angry?" Jonah went out of the city and sat to the east of the city and made a booth for himself there. He sat under it in the shade, till he should see what would become of the city. Now the Lord God appointed a plant and made it come up over Jonah, that it might be a shade over his head, to save him from his discomfort. So Jonah was exceedingly glad because of the plant. But when dawn came up the next day, God appointed a worm that attacked the plant, so that it withered. When the sun rose, God appointed a scorching east wind, and the sun beat down on the head of Jonah so that he was faint. And he asked that he might die and said, "It is better for me to die than to live." But God said to Jonah, "Do you do well to be angry for the plant?" And he said, "Yes, I do well to be angry, angry enough to die." And the Lord said, "You pity the plant, for which you did not labour, nor did you make it grow, which came into being in a night and perished in a night. And should not I pity Nineveh, that great city, in which there are more than one hundred twenty thousand persons who do not know their right hand from their left, and also much cattle?"
This is the word of God
Thanks be to God
प्रतिसाद स्तोत्र ८६:३-६,९-१०
प्रतिसाद :प्रभो, तू दयावंत आणि कृपाळू देव आहेस.
१) हे प्रभो, माझ्यावर कृपा कर,
कारण मी दिवसभर तुझा धावा करतो.
हे प्रभो, आपल्या सेवकाचा जीव हर्षित कर,
मी आपले चित्त तुझ्याकडे लावतो.
२) हे प्रभो, तू उत्तम आणि क्षमाशील आहेस,
आणि तुझा धावा करणाऱ्या सर्वांवर
तू विपुलदया करणारा आहेस.
हे परमेश्वरा, माझ्या प्रार्थनेकडे कान दे,
माझ्या विनवणीच्या वाणीकडे लक्ष दे.
३) प्रभो, तू निर्माण केलेली सर्व राष्ट्र येऊन
तुझ्या पाया पडतील, तुझ्या नामाचा महिमा गातील,
कारण तू थोर आणि अद्भुत कृत्ये करणारा आहेस,
केवळ देव आहेस. तूच
Psalm 86:3-4, 5-6, 9-10
You are slow to anger, O Lord, and abundant in mercy.
Have mercy on me, O Lord,
for I cry to you all the day long.
Gladden the soul of your servant,
for I lift up my soul to you, O Lord. R
O Lord, you are good and forgiving,
full of mercy to all who call to you.
Give ear, O Lord, to my prayer,
and attend to my voice in supplication. R
All the nations you have made shall come;
they will bow down before you, O Lord,
and glorify your name,
for you are great and do marvellous deeds,
you who alone are God. R
जयघोष
आलेलुया, आलेलुया!
हे परमेश्वरा, तुझे नियमशास्त्र आचरण्यास आणि ते मनापासून पाळण्यास मला शिकव.
आलेलुया!
Acclamation:
Alleluia:
R. Alleluia, alleluia.
You have received the spirit of adoption as sons, by whom we cry, "Abba! Father!"
R. Alleluia, alleluia.
शुभवर्तमान लूक ११:१-४
वाचक : लूकलिखित पवित्र शुभवर्तमानातून घेतलेले वाचन
"प्रभो, आम्हांला प्रार्थना करायला शिकवा."
येशू एका ठिकाणी प्रार्थना करत होता, ती त्याने समाप्त केल्यावर त्याच्या शिष्यांतील एकाने त्याला म्हटले, "प्रभो, जसे योहानने आपल्या शिष्यांना प्रार्थना करायला शिकवले तसे आपणही आम्हांला शिकवा." तो त्यांना म्हणाला, "तुम्ही प्रार्थना कराल तेव्हा असे म्हणा:
'हे पित्या,
तुझे नाम पवित्र मानले जावो. तुझे राज्य येवो.
आमची रोजची भाकर रोज आम्हांला दे
आणि आम्हांला आमच्या पापांची क्षमा कर,
कारण आम्हीही आपल्या प्रत्येक अपराध्याला क्षमा करतो
आणि आम्हांला परीक्षेत आणू नकोस."
प्रभूचे हे शुभवर्तमान
सर्व : हे ख्रिस्ता तुझी स्तुती असो.